Als 12-jarige kreeg André Kuipers drie science-fiction boekjes van zijn grootmoeder. Er was iets aan verhalen in de ruimte dat hem aantrok. Reizen naar de ruimte wilde hij ook! Op dat moment werd de basis voor Andrés eigen ruimtevaartdroom gelegd en hij besloot dat hij alles op alles moest zetten om die droom waar te kunnen maken. Dat deed hij én hij schreef er zelfs boeken over. Voor zijn nieuwste kinderboek ‘De kleine astronaut op reis langs de planeten’ in samenwerking met YourSurprise mochten wij hem interviewen.

Waarover droomde u vroeger zelf als kind?

‘Over raketten, ruimteschepen, aliens en avonturen op andere planeten. Ik fantaseerde bijvoorbeeld dat het Paroolgebouw dat naast ons huis stond, een groot ruimteschip was. Toen ik wat ouder werd, realiseerde ik mij dat ruimtevaart de ideale combinatie vormt van ‘nuttig en avontuurlijk’. Dat trok mij aan. Maar omdat ruimtevaart iets was in Amerika en achter het IJzeren Gordijn, leek het beroep astronaut voor mij niet te zijn weggelegd. Ik ben medicijnen gaan studeren.’

“De weg naar de ruimte is lang”

Wat heeft u geïnspireerd om astronaut te worden?

‘Ruimtevaart bleef trekken. Daarom ben ik als arts gaan werken bij de Europese Ruimtevaartorganisatie ESA. Daar werkte ik bijvoorbeeld mee aan de voorbereiding van medische experimenten in de ruimte en wist ik heel goed wat het werk van een astronaut echt inhield. Ik heb die droom nooit losgelaten en vond dat ik alles moest proberen om astronaut te worden. Al was het maar om nooit spijt te krijgen dat ik dat niet had gedaan.’

Hoe lang duurt de opleiding om astronaut te worden en wat moest u hiervoor doen?

‘De weg naar de ruimte is lang. Allereerst moet je een wetenschappelijke bètastudie afronden en minimaal drie jaar werkervaring hebben in je eigen vakgebied om te kunnen solliciteren. De Europese ruimtevaartorganisatie ESA selecteert gemiddeld één keer per tien jaar een groepje van ongeveer zes astronauten. Dus moet je geduldig wachten op het moment waarop je kunt solliciteren, samen met 10.000 andere belangstellenden. Tot dan heb je tijd om aan je vaardigheden te werken. Ik heb bijvoorbeeld mijn vlieg- en duikbrevet gehaald. Anderen leren vast Russisch of proberen andere kwaliteiten breder te ontwikkelen. Want ESA zoekt geen topatleten of specialistische wetenschappers, maar ‘alleskunners’ die heel goed kunnen samenwerken. Word je geselecteerd, dan begint vanaf dat moment je opleiding met een basistraining. Voor een ruimtemissie train je vervolgens ongeveer vier jaar op diverse plekken in de wereld. Astronauten moeten van veel markten thuis zijn en fit en gezond blijven. Ze voeren daarboven experimenten uit voor de wetenschappers op de grond, moeten complexe reparaties kunnen uitvoeren en een Amerikaans, Russisch of in de toekomst misschien zelfs een Chinees ruimteschip leren besturen.’

“Wetenschap en techniek zijn belangrijk én leuk”

Wat voor impact hebben de ruimtereizen op uw leven gehad, bent u anders na gaan denken over ons leven op aarde?

‘Jazeker. Vanuit de ruimte is onze aarde een prachtige, blauwe bol in het vijandige, zwarte niets. De dampkring is heel dun en je ziet duidelijk wat mensen aanrichten: bosbranden, grootschalige houtkap, erosie, luchtvervuiling, ontelbare vissersschepen op zee… daarboven kom je tot het besef dat we deze aarde delen met alle mensen, dieren, bomen en planten. We moeten onze planeet meer hersteltijd geven zodat we hier allemaal een goed leven kunnen hebben.’

Wat zou u kinderen graag willen meegeven?

‘Door vanuit de ruimte naar de aarde te kijken, bied je kinderen een heel ander perspectief op onze mooie, maar kwetsbare planeet. Wanneer kinderen zich realiseren dat de aarde eigenlijk één groot ruimteschip is met beperkte voorraden aan boord, wordt het besef sterker dat we zuinig moeten zijn op onze prachtige planeet. Je kunt niet alle voorraden ongestraft opmaken. Daarnaast wil ik graag laten zien dat wetenschap en techniek belangrijk én leuk zijn. Om de toekomstige uitdagingen met behulp van technologie en wetenschap het hoofd te bieden, hebben we jonge mensen nodig die out-of-the-box kunnen denken. Ik hoop jonge kinderen te inspireren met mijn verhalen die zich afspelen in het heelal. Dat je als kind een eigen hoofdrol hebt in een avonturenboek zoals ‘De kleine astronaut’, is natuurlijk ideaal!’

Wat voor toekomstdromen heeft u nu nog?

‘Ik zou het fantastisch vinden om getuige te zijn van het moment dat de eerste mensen voet zetten op Mars. Dat is een enorm complexe missie en om die reden waarschijnlijk hét hoogtepunt van bemenste ruimtevaart in deze eeuw.’

Nog een vraag, met welk cadeau kan iemand u écht blij maken?

‘Als kind las ik al graag en dat doe ik nog steeds. Hoewel mijn boekenkasten inmiddels uitpuilen, maak je mij nog steeds het meest blij met een mooi boek!’

Het prentenboek van André Kuipers ‘De kleine astronaut - Een reis langs de planeten’ is te koop in twee maten: een normaal formaat en de XXL-versie waar je helemaal in kunt duiken! Het is een prentenboek waarin de kleine lezer zelf een hoofdrol speelt, dat is toch bijzonder?